.: RAW WISDOM !

حتما تا به حال برای شما هم پیش اومده که به اعتقادات جورواجور افراد فکر کنید ، تحلیلشون کنید ، مسخره شون کنید و هِرهِر بخندید
من هم خودم یکی از همین آدما هستم که به هر چی بقیه اعتقاد دارن یه جوری نگاه میکنم
مثلا همین دیروز بنا به توفیقاتی حَرَم بودم .. اون جایی که من نشسته بودم یه دیوار قدیمی سبز رنگ بود که طرح گچبری های گل و بُته روش داشت ..شایدم سنگ تراشی بود اما به هر حال معلوم بود که برخلاف اطرافش که همه جدید بود نخواستن که این دیوار دست بخوره.
خانومی رو به دیوار نشسته بود و یه دونه مُهر دستش و سعی میکرد این مهر رو لای گچبری ها جا بده بطوری که بمونه و نیفته زمین ،کاملا با احتیاط و سلام و صلوات !
بعد از اینکه مُهرِش رو بین گل و بته ها جا داد رو به دخترش کرد و گفت برای دانشگاهِ داداش هم یکی بذار و دختر شروع کرد به پیدا کردن جای مناسب برای مُهر اما یکی دو دقیقه ای گذشت و مُهر گیر نکرد اونوقت مادر مُهر رو گرفت و یه چیزی زمزمه کرد و بالاخره هرطور بود مُهر رو رو دیوار ثابت کرد(بماند که اطراف مُهر کلی ساییده شد و رنگ دیوار ریخت) و وقتی کارش تموم شد یه نفس راحت کشید و به دخترش گفت :"خوب الحمدلله جلیل هم قبول میشه"
یادمه اولین باری که این کارو دیدم از یکی از خُدّام پرسیدم که جریان چیه؟! و اون جواب داد این یه اعتقاد قدیمیه که اگه فرد نیتی کنه و سعی کنه مُهرِش روی دیوار ثابت بمونه یعنی حاجتش برآورده میشه!!!
واقعا در مقابل اینجور اعتقادها چی باید گفت؟ باید تصدیقشون کرد یا به چشم یه اشتباه نگاهش کرد و یا به قولی اسمشو دین ِ صفوی و ... گذاشت؟!!
خوش بین تر ها میگن به هر چیزی اگه از صمیم قلب معتقد ومطمئن باشی اتفاق میفته .. (این همون تصویر سازی ذهنی ِ مدرن امروز در مبحث کنترل و تقویت ذهن و فکر و حافظه نیست؟!)
در هر حال این اعتقادها داره نسل به نسل منتقل میشه .. یکی از اون موضوعات دو وجهی که نمی شه هیچ موضعی در برابرش گرفت
یعنی من به شخصه نه حاضرم صداقت نگاه اون مادر رو نفی کنم و نه خودم نیتم رو با این راه و روش ها بسنجم
نه اونا رو نهی میکنم و نه خودم اون کارو انجام میدم
و امیدوار می مونم که من هم راهی پیدا کنم تا بشه مقیاس سنجش خلوص کار هام ، هرچند ممکنه یکی دیگه همین ایراد و اشکال رو به خودم بگیره
دبیر دوست داشتنی ِ ادبیات سوم دبیرستانم میگفت :" به اندازه ی همه ی آدمای روی زمین راه به طرف خدا وجود داره"